Krutine predstavljaju jedno od tri agregatna stanja tvari, kada je tvar u krutom agregatnom stanju, a prepoznatljivo je po svojstvima opiranja promjenama oblika i volumena. Najviši oblik organizacije supstance je zastupljen u krutom agregatnom stanju. Mnoge supstance u prirodi se nalaze upravo u ovakvom obliku organizacije. Uređenost strukturnih jedinica (atomi, molekule, ioni) u krutoj supstanci je znatno veća nego u kapljevinama. Promjena položaja strukturnih jedinica nije moguća i one miruju, ako se zanemare oscilacije ovih strukturnih jedinica oko ravnotežnog položaja. Zbog toga krute supstance imaju svoj vlastiti volumen i vlastiti oblik. Ukoliko su strukturne jedinice u krutoj supstanci pravilno raspoređene u bilo kojem dijelu ili pravcu u supstanci, onda su te supstance kristali.

Ukoliko je razmještaj strukturnih jedinica promjenjiv i različit u različitim dijelovima supstance, onda su to amorfne supstance. Amorfno stanje je slično tekućem agregatnom stanju i izgleda kao nagla zaleđenost strukturnih jedinica u tekućem stanju i sva neuređenost, karakteristična za kapljevine, ostala je fiksirana. Zbog toga se amorfno stanje i zove pothlađena tekućina. Podizanjem temperature, neuređenost se postepeno povećava, približava tekućem stanju i to se manifestira kao omekšavanje. Zbog toga amorfne supstance nemaju fiksnu temperaturu topljenja, nego temperaturni interval omekšavanja. Staklo je najuobičajeni oblik amorfnog stanja. Grana fizike koja se bavi proučavanjem čvrstih supstanci je fizika čvrstog stanja. Čvrste supstance se proučavaju i u sklopu nauke o materijalima..

 

U kemiji i mineralogiji, kristal je čvrsta supstanca čiji su sastavni dijelovi atomi, molekule ili ioni koji su pravilno raspoređeni u sve tri dimenzije.
Riječ kristal potiče iz grčke riječi "krystallos", što znači čisti led.

Većina metala, koji se svakodnevno susreću, su polikristali. Kristali često srastaju simetrično, pri čemu nastaju tzv. kristalni sraslaci.

Kristalna struktura koju će fluid formirati zavisi od kemijskih osobina fluida, uvjeta očvršćavanja, kao i od vanjskog pritiska. Proces formiranja kristalne strukture naziva se kristalizacija.

Iako hlađenjem fluida obično dolazi do stvaranja kristalne supstance, pod određenim okolnostima fluid može biti preveden u čvrsto stanje koje nema kristalnu strukturu. Ovo se u većini slučajeva izvodi naglim pothlađivanjem fluida, pri čemu atomi gube sposobnost kretanja prije nego što zauzmu odgovarajuća mjesta u kristalnoj rešetki. Supstanca koja nema kristalnu strukturu, odnosno pravilan raspored čestica, naziva se amorfnom ili staklastom supstancom. Iako se stakla često smatraju amorfnim čvrstim supstancama, sa fizikalno-kemijskog aspekta postoje jasne razlike, od kojih je najznačajnija pojava oslobađanja topline prilikom topljenja čvrste supstance, što se ne dešava prilikom topljenja stakla. Zbog ove pojave, mnogi naučnici smatraju da je stakleni materijal vrlo viskozna tekućina a ne čvrsta supstanca, mada je ovo još uvijek kontroverzna tema.

Kristalne strukture postoje u svim vrstama materijala, a u njima su zastupljeni svi tipovi.